นี่ก็วันที่16แล้ว เงินเดือนของพวกผมก็ยังไม่ออก

การทำงานเป็นเจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่า ต้องเสี่ยงอันตรายต่างๆ นานา เงินเดือนน้อยไม่ว่า แต่ทำไงได้ ก็มอบชีวิตให้ผืนป่าไปแล้ว ตอนนี้เงินเดือนอันน้อยนิด เจ้ากรรมก็ดันออกช้า ผมก็เข้าใจอยู่ว่าอยู่ในช่วงตัดงบประมาณ แต่นีมันครึ่งเดือนมาแล้ว จะเอาตังค์ที่ใหนซื้อข้าวสารมากอกหม้อ กับข้าวนี่ต้องหาปูหาปลากินปะทังชีวิตไปวันๆ จะเข้าไปลาดตระเวนในป่า จะเอาที่ใหนไปซื้อยาทา กันยุง กันเห็บ รึจะให้พวกผมติดเชื้อตายห่าไปก่อน  ทำไมไม่มีกองทุนฉุกเฉินให้หยิบให้ยืม บางคนต้องไปกู้เงินดอกมา  บางคนบ้านใกล้ก็โชคดีหน่อย ก็ยังมีที่กินที่ใช้ แต่สำหรับผมหรืออีกหลายคนบ้านใกล จะไปหากินที่ใหน หนักไปอีกบางคนไม่มีพ่อแม่ญาติพี่น้องด้วยซ้ำไป วันนี้เราทั้งหมด8คนจะมีข้าวสารถ้วยสุดท้ายกินกันแล้ว  ต่อไปนี้คงต้องไปอาศัยวัดกินกันไม่รู้ที่วัดเขาจะต้อนรับหรือป่าว ปล.พื้นฐานีวิตคนเรามันไม่เท่ากัน ปล.พูดมากก็ไม่ได้เดี๋ยวนายรู้ ปล.พิมพ์ผิดพิมพ์ถูกก็ขออภัยผมพิมพ์ไม่เก่ง